Er gaat steeds iets mis in deze 15 verhalen die zich afspelen in een zeilschip op zee, al of niet dicht bij de kust en geschreven door een man, ervaren in het zeezeilen en in het schrijven daarover. De verhalen hebben een tweeledig doel: leuk om te lezen en met veel wijze raadgevingen. De autobiografische gebeurtenissen spelen zich af in een periode van 50-25 jr. geleden en zijn "schoonheidsvlekken op een gelukkige zeilersloopbaan". Steeds wordt eerst het avontuur verteld: varierend van brand, stranden, aanvaring, weigerende motor, koersfouten e.d., waarna in een uitvoerige nabeschouwing alles wordt ontrafeld en de te leren les wordt geleerd: "wordt nooit slachtoffer van zeemans grootste vijand, verslappende waakzaamheid." De verhalen ademen een wat nostalgische, voor zeezeilers toch navoelbare sfeer uit. Lezers moeten zich wel realiseren dat het hier niet gaat over hun snelle polyester zeiljachten, maar over oude, traditionele schepen. Maar de lering die eruit getrokken kan worden, is van alle tijden. Boeiende, soms wat sterke, persoonlijk gekleurde verhalen in een vlotte stijl. Met enkele zwart-witfoto's.